z Tadziem. Czytał go zawsze. Piszę to wszystko z poczuciem, jak marnie oddaje to sprawiedliwość człowiekowi, bez którego "Tygodnik" nie byłby taki jaki był. I którego ciepło i mądrość chłonęło się także wtedy, gdy sobie po prostu był między nami, nawet nic nie mówiąc, tak po swojemu trochę uśmiechnięty, trochę tajemniczy, trochę zagadkowy. Wczoraj, w niedzielę, mszalne czytanie z proroka Daniela zdawało się wprost mówić o Zmarłym: "Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze". Do widzenia, Tadziu.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;au&gt;Wacław Hryniewicz &lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;"Uniżenie Boga, uniżenie Kościoła"&lt;/&gt;<br><br>Nie ma w Nowym Testamencie słów