się coraz starsza, miałaby nad Eweliną przewagę dwudziestu trzech lat. W tej chwili matka dobiegałaby sześćdziesiątki, ciekawe, jak by wyglądała... Nie mogła sobie tego wyobrazić. Obraz matki kojarzył jej się z portretem, który wisiał w hallu na ścianie. Była tam bardzo piękną młodą panią o tajemniczym spojrzeniu i jeszcze bardziej tajemniczym uśmiechu. Ta pani była jednak tak nierealna... Musiałaby jeszcze raz spojrzeć na portret, może teraz, kiedy tak się psychicznie zbliżyła do matki, odnalazłaby w jej rysach coś bliskiego. Ale pałac został rozszabrowany, ktoś wyniósł z niego także portret Karoliny Lechickiej. Pewnie sprzedał jakiemuś znawcy, bo zwyczajny człowiek nie kupowałby przecież