na podstawie kategoryzacji odpowiedzi odbiorców wprost zapytywanych o korzyści uzyskiwane z przekazów masowych (czy z danego środka komunikowania). Pierwsi badacze nie starali się ani o zbadanie rozkładu ilościowego tych funkcji, ani też nie wiązali ich z psychicznym czy społecznym podłożem potrzeb odbiorców. Nie zajęli się analizą zależności między poszczególnymi "użytkami", tak aby odsłonić ukrytą strukturę potrzeb zaspokajanych przez media masowe. Stąd studia te, choć pionierskie, nie doprowadziły do istotnego wzbogacenia obrazu wykorzystania mediów. Prawdziwy renesans kierunku "korzystania i satysfakcji" nastąpił dopiero w latach osiemdziesiątych, przy czym jego celem jest wypracowanie bardziej adekwatnej metodologii badań. Podstawowe założenia kierunku można ująć następująco:<br>- Publiczność jest