pierwsi chrześcijanie - narodzinami. Narodzinami do życia, o którym wiem tyle, co dziecko w łonie matki na temat życia na "zewnątrz"...<br>Staram się cieszyć każdym dniem tutaj i być gotowym na przejście "tam". Nie śpieszę się do umierania. Ale też przed śmiercią nie uciekam.<br>Smutek wobec śmierci osoby bliskiej jest oczywisty tak, czy siak. To smutek rozstania. Pomimo świadomości, iż jest to rozstanie czasowe, ogarnia mnie zawsze smutek i żal. Tym większy, im młodsza była osoba, która odeszła. Ale nigdy nie jest to jakaś bezdenna rozpacz.<br>Bo nie ma co rozpaczać, że ktoś się rodzi.<br>Świadomość tego sprawia, że człowiek wie, po co żyć