Wydaje się, że natura maksymalnie wykorzystuje możliwości stworzone przez zasady symetrii. Oddziaływania jądrowe obok części centralnej zawierają część zależną od wzajemnej orientacji spinów nukleonów, a także części niecentralne w postaci siły tensorowej i oddziaływania spin-orbita. Nie zależy ono natomiast - przynajmniej w dobrym przybliżeniu - od stanu ładunkowego nukleonów i jest takie same, gdy tymi nukleonami są dwa protony, dwa neutrony, czy też neutron i proton. Tę własność nazywamy niezależnością sił jądrowych od ładunku. Oczywiście chodzi tu tylko o oddziaływania jądrowe. Obok nich występują też oddziaływania elektromagnetyczne między ładunkami dwu protonów oraz między momentami magnetycznymi nukleonów; te oddziaływania są oczywiście różne dla różnych