ostatniego czasu, który zawiera wszystkie wymienione wcześniej czasy <br>i dlatego jest 'wiecznym teraz'. <br>Mistrzowie zen opisywali najróżniejsze przejawy rzeczywistości z punktu <br>widzenia logiki 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. Na przykład Dongshan <br>Liangjie pisał: <br>Srebrna misa wypełniona śniegiem <br>i biała czapla ukryta w świetle księżyca w pełni <br>są tym samym, a jednak nie takie same, <br>przenikają się wzajemnie, <br>a przecież każde z nich jest odrębne. <br>&lt;page nr=232&gt;<br>Przenikanie się wszystkiego zgodne z zasadą 'absolutnie sprzecznej <br>samotożsamości' najlepiej wyraża następujący wers: <br>Cienie rzucane przez pęd bambusa zamiatają schody, <br>ale nie unosi się najmniejsza odrobina kurzu. <br>Światło księżyca dochodzi do dna głębokiej rzeki, <br>jednak nawet najmniejsza rysa nie powstaje