Fakt. Do zobaczenia.<br>Piekarski już miał wchodzić do windy, gdy nagle pewna myśl przyszła mu do głowy. Zawrócił do recepcji i spytał o numer pokoju pana Kurawicza. W chwilę potem, przeskakując po trzy stopnie, pędził na trzecie piętro.<br>Jasny gwint - myślał idąc korytarzem - przez tego cholernego bubka zupełnie zapomniałem o taksiarzu. Kurawicz siedział przy włączonym na cały regulator<br>radiu i czytał gazetę, gdy Piekarski bez pukania wpadł do pokoju.<br>- Panie Kurawicz - zaczął. od progu - szczęście, że pana zastałem.<br>Kurawicz spojrzał na niego pytająco.<br>- Nic nie słychać - pokazał ryczące radio.<br>Piekarski wyłączył odbiornik i usiadł naprzeciwko taksówkarza.<br>- Panie Kurawicz, jest taka sprawa