Typ tekstu: Książka
Autor: Dzik Jerzy
Tytuł: Dzieje życia na ziemi
Rok: 2003
na lagunowy wczesny karbon (Diplodoselache). Wówczas już rekiny te miały charakterystycznie rozciągniętą wzdłuż grzbietu płetwę. Na przełomie karbonu i permu występowały w słodkowodnych osadach jeziornych środkowej Europy liczne formy tych rekinów, a skrajną anatomicznie postać ma rodzaj często figurujący w podręcznikach pod nazwą Xenacanthus, której nie ominęły częste w nomenklaturze taksonomicznej konfuzje. Zanim doszło do uformowania tego węgorzowatego rekina, dolny płat płetwy ogonowej i płetwa odbytowa upodobniły się do siebie, tworząc
niepozorne wyrostki, a płetwa grzbietowa zlała się z ogonową (ryc. 10.2). Prócz
uzębienia, dziedzictwem po wczesnych rekinach pozostał kolec na przedzie płetwy
grzbietowej, który wraz z nią przesunął się
na lagunowy wczesny karbon (Diplodoselache). Wówczas już rekiny te miały charakterystycznie rozciągniętą wzdłuż grzbietu płetwę. Na przełomie karbonu i permu występowały w słodkowodnych osadach jeziornych środkowej Europy liczne formy tych rekinów, a skrajną anatomicznie postać ma rodzaj często figurujący w podręcznikach pod nazwą Xenacanthus, której nie ominęły częste w nomenklaturze taksonomicznej konfuzje. Zanim doszło do uformowania tego węgorzowatego rekina, dolny płat płetwy ogonowej i płetwa odbytowa upodobniły się do siebie, tworząc <br>niepozorne wyrostki, a płetwa grzbietowa zlała się z ogonową (ryc. 10.2). Prócz <br>uzębienia, dziedzictwem po wczesnych rekinach pozostał kolec na przedzie płetwy <br>grzbietowej, który wraz z nią przesunął się
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego