Śląsku. Dalsze etapy w ewolucji wyznacza azjatycki Sivapithecus indicus ze środkowego miocenu, przypominający orangutana profilem pyska. Pokrewne mu gatunki, znane przeważnie z bardzo fragmentarycznych szczątków kostnych i zębów, zasiedlały wówczas rozległe obszary Europy, południowej Azji oraz Afrykę.<br>Sivapithecus africanus (znany też jako Ramapithecus, albo Kenyapithecus - typowy <br>dla paleoantropologii przerost terminologii taksonomicznej) to gatunek temporalny afrykańskiej małpy dokumentujący ewolucję naszej linii genealogicznej od wczesnego do późnego miocenu (14-8 Ma). Miał krótkie kły, natomiast zęby trzonowe pokryte były stosunkowo grubą warstwą emalii. Gradient wielkości zębów w szczęce był więc taki jak u człowieka, a odwrotny niż u małp, które mają największe zęby