postępował z wolna, lecz nieubłaganie. Przełomem było porozumienie zawarte między dodekafonistami a opozycją, nazwane Wielkim Rondem Koncertowym, gdyż właśnie podczas trwania owego ronda obie strony zawarły kontrakt. Prezydentem został wprawdzie jeszcze członek partii dodekafonicznej, ale swojego premiera wysunęła już opozycja. <br>Pierwszy spoza nomenklatury dodekafonicznej premier wsławił się wprowadzeniem grubej kreski taktowej i stosowaniem wolnego tempa, takiego jak largo lub grave. Mimo to zmiany zachodziły poważne i pod naciskiem opinii publicznej dotychczasowy, jeszcze dodekafoniczny prezydent musiał odstąpić swój fotel wybranemu demokratycznie - po raz pierwszy po półwieczu - przedstawicielowi opozycji.<br>Nowy prezydent zapowiedział accelerando. Przyśpieszenie rzeczywiście nastąpiło, ale w grach politycznych, a nie w