wojny spisywać... <br>A polski doktor potrząsa głową, że rozumie, i boleśnie się przy tym uśmiechnie. <br>- Od dziś... o jeden ślad mniej... - Co Gerta półgłosem Hansowi tłumaczy. <br>Ruch na korytarzu. Trzej mężczyźni na czarno, z zakładu pogrzebowego. Z kościelnym. <br>- Nic tu po nas <br><br>- mówi doktor i rękę Hansa uściśnie. <br>Wyszli, zanim tamci wrócili z jasną trumną jodłową. Już ze schodów słyszy Hans Gertę na dole. Odwróci się i z górnego podestu widzi, jak niosą nieboszczyka do kaplicy. "Tam ustawią katafalk". <br>Stanął w oknie. Powietrze było przestronne aż po obłoki, hen, hen nad łąkami. "Wyjdę. Dom kostnica. Pił staruszek". Ujrzał piec. "Zanieistniał dla