lodu!" By się ostrząsnąć z tego przykrego uczucia, uśmiechał się wymuszenie i niby to swobodnie i wesoło rzucał się w wir oplątujących go dźwięków i materii &lt;page nr=91&gt;.<br> Gdzieś tam obok niego, niby na tym samym rewirze, ale jakby na innej płaszczyźnie; pracował Tuz nie-Tuz, kłąb fermentujących materii, objawiający swoją żywotność tamowaniem ciasnych przesmyków i znoszeniem niezliczonej ilości potraw. Tak, to on dał pod lustro te cztery rozbratle i dwa "kamierowskie" - rzucił to na stół i uciekł gdzieś, a goście tam się oglądali i czekali na nakrycie. On podał na drugi środek dwa torty hiszpańskie i trzy porcje naleśników, a przecież tam