się nadaje. Ty już byłeś przecież kurierem Witosa i<br>przemierzałeś Tatry wzdłuż i wszerz. Józiu, wiedz o tym, że ty<br>już jesteś<br>żołnierzem od jesieni 1939 roku. Nadal tylko tak możesz<br>wypełniać obowiązki.<br> To zabrzmiało dla Józefa Krzeptowskiego jak rozkaz<br>absolutny i ostateczny, od którego nie było odwołania. I choć<br>targały nim sprzeczne uczucia, wyraził zgodę. Umówili się na<br>spotkanie w polskim konsulacie już następnego dnia.<br> Nazajutrz Krzeptowski przybył na ulicę Donati parę minut<br>wcześniej. Jego dewizą życiową była bowiem punktualność.<br>W kancelarii czekało na niego dwóch mężczyzn: jeden to płk<br>Giza, a drugi, jak się okazało, to płk Jasiewicz, który