Dwa lata później malarz tworzy obraz olejny większych rozmiarów (200 × 150 cm){1}. Malowidło przedstawia bajecznego ptaka z ludzką głową, siedzącego na gałęzi wygiętej na kształt inicjału imienia ptaka - łacińskiej litery G. Realizm miesza się tu ze stylizacją, a liryzm z dramatycznością. Przedstawionym realistycznie szponom wbitym w gałąź i skrzydłom targanym zapewne przez podmuchy wiatru - przeciwstawione są stylizowane kosmyki rozwichrzonych włosów człokoptaka, kosmyki podobne do języków ognia. Dekoracyjność kwiatów i liści na czubku gałęzi oraz spokój rozlanej szeroko u dołu wody, podkreślony liryzmem wodnej roślinności i kwiecia, przeciwstawione są czemuś gwałtownemu, żywiołowemu i dramatycznemu, co rozgrywa się w centrum przedstawionego obrazu