działania w interesie podmiotu jego naukowych zainteresowań, np. dziecka. Dobro podmiotu musi wyznaczać granice działań psychologa. Służąc wiedzą na temat warunków kształtowania osobowości czy funkcjonowania jednostki w grupie społecznej, psycholog staje się współautorem określonego systemu działań, którego - w postaci finalnej - może nie akceptować ze względów etycznych. Wiedza psychologiczna w zakresie technik zmian postaw, technik prania mózgu, technik indoktrynacji, technik modelowania osobowości może być groźna (groźna dla pojedynczych osób), gdyż może stanowić podstawę naukową dla systemów praktycznego działania - socjotechnicznego, propagandowego, zniewalającego. Zatem nie każde zapotrzebowanie na wiedzę psychologiczną (naukową!) zgłaszane ze strony różnych instytucji powinno się spotkać z pozytywnym odzewem ze strony