całą fabułę, a nawet kolejność scen i układ dialogów. Mimo to dał adaptację raczej niż przekład. Przede wszystkim zrezygnował z podziału na pięć aktów i z chóru. Podzielił utwór na dwie części, a część wtórą rozpoczął od Przemowy ku temu, co czedł odpowiadającej jednemu z chórów. Po drugie, rozszerzył znacznie tekst: Kupiec liczy ok. 9000 wierszy, Mercator zaś tylko 3000. Po trzecie wreszcie - mniej czuły na subtelności doktrynalnego sporu - obyczajem swym, znanym nam już z Krótkiej rozprawy, zabłysnął bogactwem rodzajowych scen i kolorytem potocznej mowy.<br>Chrystus widząc, że świat upada i grzeszy, gotów byłby go ostatecznie zniszczyć, ale w miłosierdziu swoim