Typ tekstu: Książka
Autor: Kłyszejko-Stefanowicz Leokadia
Tytuł: Cytobiochemia
Rok: 1995
seryny i alaniny), aż wreszcie obowiązującą do dziś nazwę: histon H5 (tab. 11.3). Szczególne wzbogacenie w lizynę (21­25 mol%) zakwalifikowało to białko do klasy histonów silnie lizynowych. Różniło się ono jednak od histonu H1 większą ilością argininy (ok. 11%), a przede wszystkim nie spotykaną w chemii histonów N-terminalną treoniną. Znana jest pełna sekwencja 189 aminokwasów w H5 erytrocytów kury [27] i gęsi (193 aminokwasy) [211]. W aminoterminalnej części łańcucha zlokalizowane są wszystkie reszty aminokwasów aromatycznych i większość hydrofobowych, a region karboksyloterminalny ma charakter zasadowy.
Dzisiaj już powszechnie przyjęto, że jądrzaste erytrocyty wszystkich ptaków, a ponadto zimnokrwistych kręgowców, jak
seryny i alaniny), aż wreszcie obowiązującą do dziś nazwę: histon H5 (tab. 11.3). Szczególne wzbogacenie w lizynę (21­25 mol%) zakwalifikowało to białko do klasy histonów silnie lizynowych. Różniło się ono jednak od histonu H1 większą ilością argininy (ok. 11%), a przede wszystkim nie spotykaną w chemii histonów N-terminalną treoniną. Znana jest pełna sekwencja 189 aminokwasów w H5 erytrocytów kury [27] i gęsi (193 aminokwasy) [211]. W aminoterminalnej części łańcucha zlokalizowane są wszystkie reszty aminokwasów aromatycznych i większość hydrofobowych, a region karboksyloterminalny ma charakter zasadowy.<br>Dzisiaj już powszechnie przyjęto, że jądrzaste erytrocyty wszystkich ptaków, a ponadto zimnokrwistych kręgowców, jak
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego