Ja już w nic chwilami nie wierzę - powiedziała apatycznie. - Czasem, jak o tym wszystkim zacznę myśleć, to aż żyć się nie chce.<br>- Tak się to tylko mówi! - machnął lekceważąco ręką. - Każdy chce żyć.<br>- Ale po co? Dla kogo? Antoni milczał.<br>- Bo ty wszystkich chcesz mierzyć swoją miarą... - Ja?<br>- A inni też coś przecież przeżywali. Nie każdy był w obozie, ale tutaj czasami na pewno nie było lżej niż w obozie... Kossecki zatrzymał się w głębi pokoju, w cieniu.<br>- Powiadasz, że ja chcę mierzyć wszystkich swoją miarą? - A nie jest tak?<br>- Może.<br>I najnieoczekiwaniej w świecie począł się nienaturalnie ściśniętym gardłem dość głośno