zaliczyć do nich rodnik wodorotlenowy ˇOH oraz rodniki: nadtlenkowy LOOˇ, alkoksylowy LOˇ, bądź alkilowy Lˇ substancji obecnych w komórce lub ksenobiotyków. Wbrew początkowym podejrzeniom sprzed ćwierćwiecza, nie jest do tego zdolny anionorodnik ponadtlenkowy, choć może to zrobić jego uprotonowana forma, rodnik wodoronadtlenkowy HOˇ2. Peroksydację lipidów mogą też inicjować: ozon, tlenek i dwutlenek azotu oraz dwutlenek siarki. Sugerowano również, że inicjatorami peroksydacji lipidów mogą być kationorodniki: ferrylowy bądź nadferrylowy oraz kompleks Fe2 O2 Fe3. Ta ostatnia hipoteza tłumaczyć ma fakt, że w wielu układach, w których inicjowano peroksydację lipidów dodaniem jonów żelaza, najbardziej efektywna była równomolarna mieszanina jonów Fe2 i Fe3