wykazuje aktywność ferroksydazy (E.C. 1.16.3.1) utleniając jony Fe2 do jonów Fe3. Jony żelazawe mogą wprawdzie ulegać utlenieniu w kontakcie z tlenem bez pomocy żadnego katalizatora, jednak wtedy w wyniku reakcji powstaje anionorodnik ponadtlenkowy (reakcja (1.4.42)). Reakcja katalizowana przez ceruloplazminę prowadzi natomiast do całkowitej redukcji tlenu:<br>&lt;gap&gt; <br>Ceruloplazmina usuwa więc jony Fe2, zapobiegając równocześnie powstawaniu anionorodnika ponadtlenkowego.<br>Innym potencjalnym źródłem jonów żelaza w osoczu krwi i innych płynach pozakomórkowych jest hemoglobina (p. 1.6.4). Osocze krwi wyposażone jest w białka zapobiegające następstwom takich sytuacji. Haptoglobina silnie wiąże wolną hemoglobinę, a hemopeksyna - hem. Stała trwałości kompleksu hemopeksyna