niepodważalnego ja, dotarł do osnowy rozwoju myślącej ludzkości.<br>I znowu, metoda empiryczna, ten najskuteczniejszy wzorzec racjonalności, wymownie ukazuje społeczny charakter procesu badania świata. Teoretycy tej metody ukuli specjalne wyrażenie mające podkreślić ponadindywidualność metody empirycznej. Mówi się, że wszystkie metody i wszystkie osiągane nimi wyniki w naukach empirycznych muszą być intersubiektywne, to znaczy muszą być jednakowo obowiązujące i jednakowo rozumiane przez wszystkich użytkowników metod i ich wyników. Jeśli coś jest pewne tylko dla jednego, w nauce liczy się za niebyłe.<br>Z chwilą, gdy ludzkość dokonała moralnego wyboru Prawdy jako naczelnej wartości, to racjonalność, czyli szacunek dla Prawdy, powinna stać się regułą obowiązującą we