zdobywali kolejno: Kazimierz Wierzyński za poezję, Józef Klukowski za rzeźbę i Zbigniew Turski za muzykę. <br>Na późniejszych igrzyskach olimpijskich zrezygnowano z konkursów sztuki. Ciało pozbawiono ducha. Teraz w niby zdrowym ciele ludzkości jakby wątły się zjawił duch (krzepki zaś duch słabowitej jest raczej postury). Szkoda.<br>Ale nie trzeba od razu tracić ducha.<br>Na rozbrat sportu ze sztuką można wszak spojrzeć z olimpijskim spokojem i z perspektywy Olimpu ujrzeć w nim epizod odwiecznych igrzysk, odwiecznego agonu, do jakiego - odkąd istnieje człowiek - stawały jego psyche i soma, jego duch i ciało, jego duchowość i cielesność. <br>Tylko w epoce klasycznej obie te strony człowieka osiągały