za nimi nosiłem do żniw,<br>przynajmniej przy ich pracy byłem gdzieś na miedzy w cieniu głogu,<br>gdzie mi matka zapaskę rozścielała. Ale od czasu mojego powrotu z nauki<br>wszystko się urwało. I nie dlatego, aby mi ojciec zabraniał, tylko że<br>ja już nie miałem nigdy odwagi powiedzieć mu, że mam trochę czasu, to<br>może pomóc mu pójdę. Szykował się zawsze tak jakoś w to pole, że mi<br>całkiem odbierał nadzieję, że i ja mógłbym pójść z nim. Wydawał sobie i<br>matce jak gdyby tylko dla nich dwojga ustanowione polecenia,<br>przypominał to i tamto sobie i jej, zimną wodę sobie i jej