córkę brzydulę. - I czterej pątnicy. <br>- Mendykanci i pielgrzymi - skurczona w grymasie warga Buka odsłoniła zęby. - Wierzchem na podkutych koniach? Hę? Co ty mi tu...<br>- Nie łże - Kuno Wittram podjechał kłusem, rzucił przed nich kawał zawęźlonego sznura.<br>- Biały - ogłosił. - Franciszkański! <br>- Zaraza - zmarszczył brwi Notker Weyrach. - Co tu zaszło? <br>- Zaszło, zaszło! - Buko trzepnął dłonią w rękojeść miecza. - Co mnie to obchodzi? Ja chcę wiedzieć, gdzie kolektor! Gdzie wóz, gdzie pieniądze! Czy ktoś może mi to powiedzieć? Panie Huonie von Sagar! <br>- Jem teraz.<br>Buko zaklął. <br>- Z poręby trzy drogi wiodą - powiedział Tassilo de Tresckow. - Na wszystkich są ślady. Ale ani dociec, które są które