rolę izby poselskiej, umniejszając tym samym pozycję "gminu szlacheckiego". Nie wszedł on jednak w życie, odrzucony na sejmie głosami posłów ziemskich. Król, choć nie popierał udziału średniej i drobnej szlachty w życiu politycznym, wysoko cenił wykształcenie i zatrudniał w swej kancelarii pochodzących z tej warstwy światłych urzędników. Oni też stanowili trzon, powołanej po raz pierwszy przez monarchę, stałej służby dyplomatycznej przy obcych dworach.<br><br>Próby wzmocnienia pozycji dynastii. Po śmierci Barbary Zapolyi Zygmunt pojął za żonę księżniczkę Bonę z mediolańskiego rodu Sforzów. Królowa - pochodząca z małego księstwa włoskiego o odmiennych zasadach ustrojowych - nie pojmowała w pełni charakteru państwa, w którym przyszło jej