Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
Krakusi" w kawalerii dywizyjnej (tj. wzmocnione szwadrony w składzie każdej dywizji piechoty).
W zbiorach muzealnych i prywatnych szable tego wzoru - w stosunku do oficerskich, podoficerskich i prywatnych - są wielką rzadkością. Szabla oficerska dla wszystkich rodzajów broni wz. 1921/1922, wzorowana na formie szabli podoficerskiej wz. 1921, różniła się od niej trzonem rękojeści obciąganym czarną cielęcą skórą (również jaszczurem), którego poprzeczne karbowania wypełnione były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Szable dla oficerów wytwarzały firmy G. Borowskiego i A. Manna, warszawska Fabryka Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewicza i lwowska firma "ARMA" (produkująca rękojeści). Głownie przepisowych szabel wzoru oficerskiego miały 80 cm długości, 3,6 cm
Krakusi" w kawalerii dywizyjnej (tj. wzmocnione szwadrony w składzie każdej dywizji piechoty).<br>W zbiorach muzealnych i prywatnych szable tego wzoru - w stosunku do oficerskich, podoficerskich i prywatnych - są wielką rzadkością. Szabla oficerska dla wszystkich rodzajów broni wz. 1921/1922, wzorowana na formie szabli podoficerskiej wz. 1921, różniła się od niej trzonem rękojeści obciąganym czarną cielęcą skórą (również jaszczurem), którego poprzeczne karbowania wypełnione były splecionym podwójnie mosiężnym drucikiem. Szable dla oficerów wytwarzały firmy G. Borowskiego i A. Manna, warszawska Fabryka Wyrobów Metalowych Konrada Jarnuszkiewicza i lwowska firma "ARMA" (produkująca rękojeści). Głownie przepisowych szabel wzoru oficerskiego miały 80 cm długości, 3,6 cm
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego