Typ tekstu: Książka
Autor: Włodzimierz Kwaśniewicz
Tytuł: Dzieje szabli w Polsce
Rok: 1999
niej pochodną, tj. szablą węgiersko-polską, istniały wyraźne różnice? Otóż nie - typowa węgierska szabla nie różni się od szabli węgiersko-polskiej, nazywanej dalej przeze mnie typem drugim. Jest to zrozumiałe, ponieważ szabla węgiersko-polska bezpośrednio wywodzi się od szabli węgierskiej.

Typowa szabla węgierska miała rękojeść otwartą, o lekko pochylonym drewnianym trzonie obciągniętym skórą, który wieńczyła naparstkowata lub migdałowata głowica; miała ona również długi i prosty krzyżowy jelec z wąsami. Głownie tych szabel były ciężkie, szerokie, obustronnie płaskie bądź też ciągnione na przygrzbieciu w bruzdy, z bardzo charakterystycznym elementem - wyraźnie wyodrębnionym obosiecznym piórem; krzywizna tych głowni była minimalna. Szerokie pochwy szabel węgierskich
niej pochodną, tj. szablą węgiersko-polską, istniały wyraźne różnice? Otóż nie - typowa węgierska szabla nie różni się od szabli węgiersko-polskiej, nazywanej dalej przeze mnie typem drugim. Jest to zrozumiałe, ponieważ szabla węgiersko-polska bezpośrednio wywodzi się od szabli węgierskiej.<br><br>Typowa szabla węgierska miała rękojeść otwartą, o lekko pochylonym drewnianym trzonie obciągniętym skórą, który wieńczyła naparstkowata lub migdałowata głowica; miała ona również długi i prosty krzyżowy jelec z wąsami. Głownie tych szabel były ciężkie, szerokie, obustronnie płaskie bądź też ciągnione na przygrzbieciu w bruzdy, z bardzo charakterystycznym elementem - wyraźnie wyodrębnionym obosiecznym piórem; krzywizna tych głowni była minimalna. Szerokie pochwy szabel węgierskich
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego