się w rozmaite budowle jego mityczne i prestiżowe<br>sanktuarium. W tym znaczeniu Świątynię Salomona musimy rozumieć jako<br>symbol ołtarza, który uwolniwszy się z geografii, pielgrzymuje podobnie<br>jak dawne ołtarze nomadów. Jako niegdyś rzeczywista, a obecnie tylko<br>marzona, Świątynia poszukuje miejsca w świecie faktów i konkretów. I<br>choć znajduje swój locus tu i tam, na dłużej lub krócej, to zasadniczą<br>jej naturą stała się kosmopolityczna bezdomność; uchodźstwo lub<br>wypędzenie; oddalenie od geograficznych korzeni i pierwotnych źródeł<br>duchowego zasilania.<br> Na przestrzeni historii przypisywano Świątyni rozmaite postacie oraz<br>wszystkie możliwe do pomyślenia kształty, wzloty i upadki, dole i<br>niedole. Wyobrażano ją sobie mieszając wiedzę biblijną z