uschłych liści ćwierkały wróble. Żołnierze śpiewali i żartowali.<br>- I u nas już jabłka i śliwy dojrzały - mówił marzycielsko Dobek, jasnowłosy chłopak z północy. - Pełne stodoły zboża, chmiel suszy się na piwo... Moja matka takie warzyła piwo, jak żadna inna w osadzie... Dziewczęta tkają płótno, śpiewają, opowiadają baśnie... A święta jakie u nas piękne, a zabawy! Ile jest wtedy śmiechu i radości... Oj, życie tam było, oj życie!...<br>Żal go szarpnął okrutnie za tym straconym pięknym życiem i umilkł.<br>- A u nas - odezwał się Kalias - też jest dużo pięknych i wesołych świąt. Ale najweselsze to jest chyba wielkie święto winobrania. Trudno opowiedzieć