r. mówiono także o kandydaturze Wilsona na senatora ze stanu New Jersey. Bossowie partyjni z zainteresowaniem odnosili się do kandydatury Wilsona na prezydenta, ale liberalne skrzydło Partii Demokratycznej wyrażało swój sprzeciw. Liberalni demokraci nie darzyli Wilsona ani sympatią, ani zaufaniem. Uważali go za człowieka naiwnego. W tej sytuacji pozostał na uboczu, nie zabiegając aktywnie o nominację.<br>W 1908 r. demokraci mianowali swym kandydatem na prezydenta Williama Jenningsa Bryana, który przegrał wybory. Wilson nie znosił Bryana i choć pozostawał lojalnym członkiem Partii Demokratycznej, odmówił pojawiania się na wspólnych wiecach z Bryanem. Porażka Bryana spowodowała, że bossowie Partii Demokratycznej zaczęli rozglądać się za