inżynier łyknął tęgo (wprost z butelki), a ja rozumiejąc to jego wzburzenie, ten jego smak podobny rozczarowaniu wodzów, którzy ujrzeli, iż sojusznicy wcale sojusznikami nie są, powiedziałem "to była próbka, Heniu, żebyś był bardziej sceptyczny, na razie tylko my dwaj jesteśmy prawdziwymi wspólnikami, a nawet braćmi... Młodzież to ślepcy, którzy udają widzących, bo to ich jedyna szansa... Nie twierdzę, że wśród nich nie ma tych, co przejrzeli, ale jak dotąd nie spotkałem takich, i ty, Heniu, chyba też takich nie spotkałeś". Inżynier zaczął grzebać w kieszeni, wyciągnął wreszcie kartkę wydartą z zeszytu rachunkowego i podał mi ją "a co na to