zwracać w jedną i tę samą stronę, w stronę doświadczenia egotycznego. Spróbujmy pójść za tym wskaźnikiem i zapytać, jaki sens ma dla nas nasze własne doświadczenie egotyczne. Czym ostatecznie jest to Ja, którego naturę usiłuje się opisać tak różnymi formułami?<br>Gdy się zastanawiamy całkiem pobieżnie nad naszym własnym doświadczeniem egotycznym, uderza nas jego nieokreśloność i jednocześnie jego apodyktyczność. Treść Ja jest płynna, jej granice są niejasne, nie bardzo wiadomo, &lt;page nr=118&gt; jak daleko sięga ona wszerz i jak daleko sięga w głąb. Bywa tak, że słówkiem Ja określamy siebie wraz z ciałem (np. ja spaceruję), kiedy indziej dokonujemy subtelnego przeciwstawienia własnego Ja naszemu