a zarazem zachować jedność miejsca. Rzecz zaczyna się nie od ślubowania, lecz od dialogu żony Jeftego i córki, Ifis. Żona opowiada złowróżbny sen. Następnie Poseł przynosi dobrą wieść o zwycięstwie odniesionym przez Jeftego. Teraz dopiero pojawia się wracający z wojny Jeftes, wypowiadając słowa (dziękczynnego!) ślubowania, a wtedy wybiega mu naprzeciwko ukochana córka. I ona właśnie, gdy ojciec nękany wyrzutami sumienia z powodu lekkomyślnego ślubu waha się i rozpacza, świadomie wybiera śmierć w podzięce za ocalenie ojczyzny.<br>W budowie tej tragedii widać wpływy Seneki: zamiłowanie do okrucieństwa połączone z moralizatorstwem, efekty retoryczne opóźniające akcję i obliczone na efekt wypowiadanych słów, takie jak