pomieszanej jednak z (mniej lub bardziej ukrywanym) podziwem dla niedoścignionego wzorca. I co za tym idzie - na chęci dorównania wzorcowi. <br><br>&lt;tit&gt;Zazdrość o nią, zazdrość o niego&lt;/&gt;<br><br>Ten rodzaj zazdrości jest chyba najtrudniejszy do wykorzenienia i, zdaniem psychologów, prawie niemożliwy do przekształcenia w uczucie pozytywne. W związku emocjonalnym z drugą osobą umiarkowana zazdrość jest jak najbardziej uzasadniona, psychologowie uważają nawet, że jest niezbędna jak przyprawa do potraw: urozmaica smak i podkreśla charakter. Gorzej, kiedy uczucie to przyjmuje cechy obsesji i paranoicznego strachu przed odejściem partnera. Dochodzi wtedy do tzw. samospełniających się prognoz (self-fulfilling prophecy). Żaden związek nie wytrzyma bowiem mechanizmów chorobliwej