więc sytuacja generująca szybkość ma konotację zdecydowanie negatywną. Odwrotnie wygląda sprawa podmiotu szybkiego działania. Ten oceniany bywa z reguły pozytywnie, jako ktoś zdolny do skutecznej przemiany gorszego w lepsze.<br>Owe dobroczynne - w potocznym doświadczeniu - efekty szybkiego działania sprawiają, iż środek do celu w pewnym momencie sam może stać się celem, uniezależniając się od wartości sytuacji wyjściowej. Bardzo przenikliwie opisał ten proces myślowy Białoszewski - na własnym przykładzie:<br>&lt;gap&gt;<br>W przypadku wiosny nie wygląda to groźnie. Ale w naszej epoce owe bezmyślne "popędzanie zmian" doprowadziło do tego, że ich szybkość przekracza biologiczne zdolności adaptacyjne człowieka. Wiadomo, co może spotkać kogoś, kto - rozgrzany słońcem - skacze do