się pod nią przeświadczenie o kruchości bytu, o zagrożeniu śmiercią. Nie tę dwuznaczność jednak, lecz zaprzeczającą jej "czułość wszystkiego" uczynił badacz źródłem poetyckiego projektu wpisanego w twórczość Białoszewskiego.<br>Jeszcze radykalniejsze tezy formułuje Anna Sobolewska:<br>&lt;gap&gt;<br>Według Sobolewskiej unicestwianiu podlegają przede wszystkim relacje, np. relacja łącząca przedmiot i podmiot. Rozproszenie podmiotu w uniwersum nie oznacza rozpadu i dyskomfortu. Przeciwnie, w tej niewygodnej pozycji podmiot poezji Białoszewskiego dokonuje rytuału samopoznania. &lt;gap&gt;<br>W innym szkicu ta sama autorka pisze jeszcze dobitniej o postawie Białoszewskiego, podkreśla skrajność jego filozoficznych zamierzeń:<br>Poeta na wiele sposobów wielbi byt wcielony w materię. Wszystkie przedmioty współtworzą bowiem sens świata - mają swój