założone horyzontalne położenie muszli jest jednak uzasadnione przez takie samo położenie u wielu dzisiejszych potomków belemnitów, a ponadto balast wapienny jest w muszli belemnitów naprawdę masywny. Balast ten odkładany był od zewnątrz na szczycie muszli. Miał kształt pocisku i nazywany jest rostrum. Warunkiem powstania tego sposobu wydzielania było, rzecz jasna, uprzednie okrycie muszli przez miękkie tkanki. Muszla musiała więc utracić funkcje ochronne w wyjściowej dla belemnitów grupie baktritów.<br>Najstarsze belemnity o aragonitowych rostrach (Aulacoceras) znane są od końca wczesnego karbonu (namur). Wiemy, że miały dziesięć ramion jednakowej długości, uzbrojonych nie przyssawkami, lecz chitynowymi hakami, które bywają znajdowane &lt;page nr=225&gt; osobno, jako tzw. onychity