pominięciu któregoś z filtrów (co na rys. 2.3 ilustrują linie a, b, c), bądź na wprowadzeniu dodatkowego, czwartego filtru (linia d do bloku 7.). I tak, nowa propozycja teoretycznego ujęcia danego zjawiska może być od razu (poza filtrem metodologicznym) wykorzystana jako podstawa zaprogramowania działań praktycznych (linia a), które bez uprzedniego sprawdzenia ich skuteczności (pominięcie filtru prakseologicznego) mogą być "od razu" wprowadzone do sfery praktyki społecznej (linia b). Takie przyspieszone postępowanie może - wbrew nadziejom psychologa - zakończyć się fiaskiem. Także w przypadku uwzględnienia filtru metodologicznego, a opuszczenia filtru prakseologicznego może okazać się, że mimo dobrej podstawy teoretycznej program działania okazał się nieefektywny