zasłona. Ujrzeliśmy samych siebie na czas krótki na scenie wolnego słowa i jawnego czynu. Widzów, którzy prawie czterdzieści lat drzemali przed zapuszczoną zasłoną, porwał impet chwili: dni tak szalonych, takiego upicia się tłumów nadzieją szukać by może należało w czasach średniowiecza.<br> Z tego pijanego dnia nadziei doprowadzono ludzi do przytomności upustem krwi. Łatwo było tego dokonać: te stutysięczne tłumy niosły w naiwnej ekstazie swe serca jakby na dłoniach, ściskając i na ramionach obnosząc tych, którzy za kilka godzin oprzytomnieć ich mieli".<br> Takich cytatów można by przytoczyć sporo, ale - powtarzam - nie o powierzchniową aktualność tu chodzi