i poczuł znajomy ucisk za mostkiem. Tym razem nie wystarczyło oglądanie kilku wystaw. Wziął taksówkę i pojechał na kardiologię.<br>Na izbie przyjęć tłok, rejwach, nikt się nim nie zainteresował, bo przyszedł sam, na własnych nogach, taksówkarz stlenił się zaraz po skasowaniu za kurs. Siadł na krześle i czekał, aż ból uspokoi się na tyle, żeby mógł bez ryzyka podejść do okienka. Ale ucisk na mostkiem nie przechodził. Na szczęście zauważył go znajmy chirurg-goprowiec, poznał i nie pytając o nic błyskawicznie ściągnął kardiologa. Położyli go na ruchomym łóżku i biegiem zawieźli na trzecie piętro.<br>Chciał stracić przytomność i ocknąć się, kiedy