wspomina w książce Tatrzańskie diabły, że spotkał Bednarskiego w 1913 r na Kasprowym Wierchu, w czasie biegu zjazdowego. Pan Henryk i zawodnicy z Karpackiego Towarzystwa Narciarzy (lwowski KTN) używali dwóch kijów zamiast jednego. To była sensacja. Nawet więcej, wyłamanie się z klanu Zaruskiego, który używał jednego kija! Odtąd bambus zaczynał ustępować dwom kijkom. Bednarski startuje nadal w zawodach i tak prawie nieprzerwanie do lat trzydziestych, ustanawiając swoisty i jakże wspaniały rekord 25 lat startów. Startował chyba we wszystkich klasach: juniorów, starszych i <orig>oldboyów</>! Wszędzie go było pełno. Gdy zawodnicy wyjeżdżali do Westerowa na południową stronę Tatr, to pan Henryk prowadził ich