zachodniosłowiańskich. W 889 r. król Arnulf potwierdził biskupstwu w Würzburgu prawo do "dziesięciny z trybutu, który uiszczano według zwyczaju do skarbu królewskiego z krainy wschodnich Franków oraz od Słowian, i który nazywa się w ich [wschodnich Franków, czyli Niemców] języku steura lub osterstuofa" (decimam tributi, quae de partibus orientalium Franchorum vel de Sclavis ad fiscum dominicum annuatim persolvere solebant, quae secundum illorum linquam steora vel ostarstuopha vocatur)17.<br><br>Jeśli chodzi o wspomnianych tu Słowian, w grę wchodzi raczej trybut polityczny płacony niemieckiemu królestwu przez organizację plemienną niż ciężar skarbowy o trybutarnej genezie, pobierany przez monarszą administrację. Charakterystyczne, że ów trybut potraktowano