Berkeley przez bombardowanie kilkumikrogramowej tarczy ((...)) cząstkami ((...)) (1950 r.) ((...))<br> Następne dwa pierwiastki 99 100 ((...)) zostały otrzymane inaczej. Mianowicie ich obecność została stwierdzona w 1952 r. wśród produktów próbnej eksplozji termojądrowej. Można przyjąć, że powstały w sekwencjach wychwytów radiacyjnych (n , ) i rozpadów , analogicznie do procesu (4.6.2-6). Zakłada się, że w czasie wybuchu powstaje tak potężny strumień neutronów, iż jądro 238 może wychwycić 17 neutronów. Proces tworzenia einsteinu i fermu przedstawia się następująco: 238 wychwyty ((...)) i rozpady ((...)) sekwencje ((...)) może występować rozgałęzienie: ((...)) sekwencje ((...))<br> W miarę posuwania się w stronę coraz cięższych pierwiastków transuranowych technika ich syntezy i wyodrębniania stawała się coraz bardziej skomplikowana