zasilanie. Pierwszy problem polega na tym, że lampy wymagają wysokich napięć zasilających o dużej stabilności. Są to napięcia w granicach od pojedynczych do 50 i więcej kV. W celu zminimalizowania strat energii lampy są zasilane w taki sposób, aby przepływ elektronów w przestrzeni katoda-anoda (lub kolektor) odbywał się tylko w czasie, kiedy jest to rzeczywiście niezbędne, a więc w czasie trwania wejściowego impulsu wzbudzającego (podlegającego wzmocnieniu). Są generalnie dwa sposoby zasilania lampy wzmacniającej, które spełniają ten warunek.<br>Pierwszy polega na tym, że obwód katoda-anoda (kolektor) jest zasilany napięciem stałym, a przepływ elektronów jest sterowany dodatkową elektrodą (siatką) sterującą lampy; sposób