że zapominasz, kim jestem.<br>- Ale tych ludzi nie złapiecie.<br>- Jakich ludzi?<br>- Ty wiesz. Słyszeliśmy w Puszkarni wszystko.<br>- I ich, i was wyłapiemy. Zobaczysz.<br>Polek spojrzał w prostokąt gorącego światła. Puciałłowie siedzieli przy stole. Wisia patrzyła sennie na obrus.<br>- Czekasz, że cię zawołają na kolację? - spytał szyderczo Kękuś.<br>Polek ukłonił się w duchu temu domkowi o jasnych oknach; wolno, bez słowa, jął schodzić w dół. Rzęsisty deszcz szeptał w czarnych krzakach. Krywko pobiegł jeszcze na łąkę, gdzie było już ciemno, pusto i strasznie. Po Saliszu zostało tylko rozrzucone szeroko ognisko, strzęp gazety i wiele śladów na drodze prowadzącej donikąd. Wrócił więc do domu