i z dużą elegancją (która cechuje wszystkie grace Hurwitza). Zupełnie słusznie, w przedmowie d 1-ego wydania książki, wydawca zaznaczył, iż nazwisko Hurwitza mówi samo za siebie.<br>Część trzecia stanowi całość samą w sobie i może być czytana niezależnie od dwu poprzednich. Stanowi ona również podręcznik funkcyj analitycznych ale napisany w duchu t. zw. teorji geometrycznej (albo Riemannowskiej), badającej funkcje analityczne z punktu widzenia pojęć i metod, bardziej uzmysławiających całkowity przebieg funkcyj, niż to może być osiągnięte przez teorję Weierstrassa. Część ta jest również<br><br>&lt;page nr=78&gt;<br><br>zamierzona, jako podręcznik elementarny. Rozpoczyna się od przypomnienia najprostszych własności liczb zespolonych, ciągów i szeregów. Oczywiście część 1