chwalił Pana, bo przyśniła mi się Sara, umarła, tak jak moja piękna mama, ale tam, w swoim niebie, modląca się za mnie i błagająca, aby chroniła mnie pamięć moich zmarłych: niezawodna tarcza przeciwko wszelakiemu złu.<br>&lt;tit&gt;Wspólnota&lt;/&gt;<br>To duszne upalne południe nie obdarzyło mnie snem i choć wszyscy chłopcy spali już w najlepsze w swoich łóżkach pod moskitierami, wśród nich Albin i Kuba, z którymi tak bardzo chciałbym dzielić swoje wątpliwości i rozterki, musiałem więc wyjść im naprzeciw sam, bezbronny, nie mając w nikim wsparcia, i nie pozostawało mi nic innego, jak w pojedynkę podjąć próbę wynajdywania odpowiedzi na te wszystkie pytania, jakie