twórczością. Kępiński urządził pierwszą wystawę malarstwa kolorystycznego w Polsce Ludowej: Cybisa, Nachta-Samborskiego (nie dosłownie wystawę, bo Nacht się nie zgadzał, lecz tyle obrazów jego kupił czy zdołał "wyłudzić", że rozwieszone stanowiły piękny pokaz), później Potworowskiego. Zainteresował się Lebensteinem, Teresą Pągowską. Zachęcił Taranczewskiego do malarstwa ściennego. Był prawdziwym mecenasem sztuki w najlepszym tego słowa znaczeniu. Przede wszystkim - a ma ogół nie zajmują się tym dyrektorzy muzeów - z malarzami dyskutował, dyskutował bez końca, zachęcał, dodawał otuchy. Jego zmysł społeczny, stale rozbudzona inteligencja, ogromna wyobraźnia i wrażliwość artystyczna, szerokość zainteresowań i głębokie przejęcie, z jakim traktował sprawy, które uważał za ważne - te wszystkie cechy