naczynia i miedziane garnki, w ogrodzie nierzadko rośnie samotne drzewo palmowe, a już na pewno jaśmin i krzew różany. Wszystko zdobione kafelkami, marmurem, żelaznymi okuciami. Wrażenie jest tym większe, im mniej zamożni właściciele, choć podkreślić należy nieobecność ogrodowych krasnali, nawet w nowobogackich obejściach. Szczęśliwie dla &lt;orig&gt;kordobian&lt;/&gt; czas zatrzymał się tutaj w najlepszym momencie. Ludzie są tu, tak jak w całej Andaluzji, życzliwi i otwarci. Kordoba ma do zaoferowania światu znacznie więcej niż to, do czego przyzwyczaiła nas współczesna cywilizacja.<br><br>&lt;tit&gt;Góry Andaluzji&lt;/&gt;<br><br>Do słynnego kordobiańskiego meczetu, który stoi tu od 785 r., wchodzi się przez Bramę Przebaczenia. Mijając Patio Drzew Pomarańczowych (El Patio