Czuwałem nad tobą cały czas z lasu - powiedział gładząc jej rękę. - Chciałem, żebyś zrozumiała, odczuła choć w przybliżeniu. To ty będziesz kiedyś rządziła światem, Henrysiu. Ty i twoi rówieśnicy! Trzeba, żebyśmy nienawidzili wojny. I tylko jedna rzecz jest jej warta - wolność.<br>X<br>Brzegiem rzeki wracali do domu. <br>Miasto już tam w oddali wystrzelało ku niebu wieżycami kościołów, rysowało się surowymi liniami zamków i klasztorów, ku ziemi się kłoniło dachami niskich domów. Powietrze, woda i słońce zasnuwały jego sylwetkę niebieskozłotą mgiełką, że ledwo się spod niej wyłaniał kolor dachów i murów. <br>Kończyła się już wycieczka letnia, swobodna włóczęga po świecie jasnym, ale ojciec